Najpierw uczennica, później pielęgniarka w Niemczech – historia Pauliny

Jest późne lato w regionie Uecker-Randow. Drzewa na terenie szpitala AMEOS wciąż są pełne wigoru. Pojedyncze promienie słońca przedzierają się przez bujną zieleń liści. Ścieżką idzie Paulina Lamparska. Uczennica przerwała na chwilę dyżur na izbie przyjęć, by opowiedzieć swoją historię.

38-latka jest Polką i codziennie jeździ do pracy do Ueckermünde lub do szkoły zawodowej „Dr. Erich Paulun” w Pasewalku. Jest matką pięcioletniego dziecka i obecnie na trzecim roku Ausbildungu. „Jestem z siebie dumna” – mówi, uśmiechając się z satysfakcją. Decyzja o ponownym rozpoczęciu nauki w wieku 30 lat nie była dla niej łatwa.

„Nie każdy może wykonywać tę pracę”

W Polsce Paulina studiowała technologię żywności i biochemię, a następnie przez pewien czas pracowała w Niemczech. Do czasu, gdy dopadła ją tęsknota za domem i wróciła do Polski. W końcu znajomi powiedzieli jej o szkole zawodowej w Pasewalku i możliwości rozpoczęcia Ausbildungu w AMEOS. Dzięki wsparciu rodziny ta sympatyczna kobieta ponownie zdecydowała się na powrót do ławki szkolnej.

 

„Nie każdy może wykonywać tę pracę” – twierdzi poważnie Paulina. „Potrzebne jest dużo empatii i cierpliwości do chorych”. Trzeba codziennie podejść do tego wyzwania jeżeli chce się pracować odpowiedzialnie i z szacunkiem do potrzeb pacjentów. „Widok krwi nigdy nie stanowił dla mnie problemu”– mówi.

Jej cel: praca jako pielęgniarka w Niemczech

Paulina Lamparska bardzo interesuje się kontekstem medycznym. Jest to główny powód, dla którego zdecydowała się szkolić jako pielęgniarka. Chociaż nie przeszła jeszcze przez wszystkie obszary, wciąż brakuje jej oddziału intensywnej terapii i psychiatrii, może już powiedzieć, w jakich specjalistycznych oddziałach najchętniej widziałaby się w klinice AMEOS, oczywiście po pomyślnym zdaniu egzaminów:

„Najbardziej interesuje mnie endoskopia i chirurgia”.

Ta bystra i skoncentrowana na swoich celach Polka już teraz pomaga na oddziale endoskopii, gdy brakuje personelu, donosi Stefanie Schelk, szefowa pielęgniarstwa w szpitalu. To komplement dla ambitnej uczennicy.

Mimo że Paulina ma respekt przed egzaminami końcowymi w 2024 roku, dla 38-latki od początku było jasne: „Zrobię to!”. 
Choć pierwsze trzy miesiące były szczególnie trudne, ponieważ musiała nie tylko wkuwać teorię w szkole, ale także szlifować język niemiecki. Dziś nie ma śladu po problemach językowych. Jej niemiecki jest bardzo dobry.

Nigdy nie jest za późno

Paulina Lamparska chwali sobie atmosferę i lubi pracę ze swoimi kolegami z AMEOS.

„Trzeba brać każdego takim, jakim jest. Każdy ma inny charakter. Komunikacja między nami jest bardzo ważna” – mówi. „Z nikim się jeszcze nie pokłóciłam” – dodaje.

I chociaż czasami jest dość zmęczona i wyczerpana codziennym życiem, nie żałuje swojej decyzji. Chciałaby zostać w AMEOS i po egzaminach rozpocząć pracę jako pielęgniarka w Ueckermünde. Chce jednak nadal mieszkać w Polsce i codziennie dojeżdżać do pracy, podobnie jak niektórzy jej koledzy z AMEOS. Polscy lekarze również dojeżdżają do pracy do sąsiedniego kraju.

W AMEOS Klinikum Ueckermünde Paulina Lamparska jest nie tylko najstarszą stażem uczennicą, ale także jedyną kobietą wśród samych mężczyzn. Jest najlepszym przykładem na to, że nigdy nie jest za późno, aby odważyć się na coś nowego i nadać swojemu życiu profesjonalny obrót, nawet jeśli często oznacza to pogodzenie rodziny i treningu.

Czy Ty również myślisz o zmianie? W takim razie zapraszamy do aplikowania do AMEOS.

– – –
Jeśli tak jak Paulina, chcesz uczyć się na pielęgniarkę w Niemczech, w klinice Ameos to kliknij tu: oferty nauki